SÜLEYMANCILAR

Süleyman Hilmi Tunahan hazretlerinin çok samimi ve fedakar gayretleriyle başlayan hareket bugün binlerce yurt ile faaliyetini sürdürmektedir. Dini alanda yapılan hizmetler takdir görmekle birlikte kimi hatalar kamuoyu tarafından tartışılmaktadır. Tartışılan konuların başında birtakım sıkıntılar ve baskılar nedeniyle cemaatten ayrılanların her türlü iftiraya maruz bırakılması gelmektedir.

2000'li yıllarda Arif Denizolgun'un cemaat liderliğine gelmesinin ya da getirilmesinin hemen ardından bazı idarecilerin aykırı görüş bildirmesi nedeniyle dışlanması, cemaati bölmeye çalışmakla itham edilmesi, onlarla görüşmenin ihanet olarak kabul edilmesi, Süleyman Hilmi Tunahan hazretlerinin büyük torunu M. Beyazıt Denizolgun'un dahi bu ithamlardan nasibini almış olması, oğlu Fatih Süleyman Denizolgun'un yurt ziyaretlerinin akabinde yurt ya da bölge sorumlularının cemaatten dışlanması ve uzaklaştırılması, Anadolu'da çok sayıda önde gelen ihvan ve hocalara yurtlara giriş yasağı konması, kimi idarecilerin görevden alınıp önceden sorumlu olduğu şehirde ikametinin bile yasaklanması(!)...

Kuşkusuz bu sayılanların İslam'la hele de İslam'ın merhamet yüzü olan tasavvufla uzaktan yakından bir ilgisinin olduğunu söyleyebilmek mümkün değildir. Çoğaltılabilecek bu tip örnekler bile aslında cemaat idarecilerinin büyük bir kısmının İslami değerlerden ne kadar uzaklaştığını ve kalplerinin ne kadar katılaştığını göstermeye kafidir. Eğer amaç sadece Allah rızası ise o halde yurtlara ve çay programı diye ifade edilen hatimlere insanların katılımının yasaklanması nasıl izah edilebilir? Allah'ı zikirden alıkoymak zulüm değil midir? Ayrıca hangi kanun ya da yasaya dayanarak insanlar hakkında değişik yasaklar konulmaktadır? Bu suç değil midir? İftira günah değil midir?

Yöneticiler cemaatle ilgisi olmayan şahsi bir problemden kaynaklı olarak ayrılsa bile herhangi bir hocanın din hizmeti veren başka bir kurum ya da kuruluş ile irtibatını ihanet olarak algılamakta ve müntesiplere bunu ihanetin belgesi olarak sunmaktadırlar. Halbuki Süleyman Hilmi Tunahan hazretlerinin her türlü baskı, takip, denetim, zorbalık altında dahi din hizmetini sürdürdüğü her fırsatta vurgulanan bir hakikattir. Öyle görünüyor ki bu düşüncede olan idareciler din hizmetini sadece kendi tekellerinde görmektedirler. Halbuki bu herkesin her koşulda görevidir.

Bütün bu sayılan ve burada şimdilik sayılmayan hususların tabanı rahatsız ettiği, birçok yerde bu rahatsızlığın şiddetli bir tonda dile getirildiği bilinmektedir. Kuşkusuz cemaatin tabanının amacı dine hizmettir. Ancak bu temiz ve samimi niyetin pek çok zaman idareciler tarafından suistimal edildiği de kabul edilmesi gereken bir hakikattir. Hatta cemaatin merkezinden gelen birçok talimatın idareciler tarafından kendi arzuları doğrultusunda değiştirilerek ve dönüştürülerek hocalara ve ihvana servis edildiği bilinen ve izaha gerek duymayan bir husustur. Öyle görünüyor ki itaat vurgusu taban içindir, idareci kesimi çok da bağlamamaktadır. Daha da ötesi idareciler tarafından merkez çoğu zaman yanlış bilgilendirilmektedir.

Aslında cemaat içinde var olan yanlışlar ve birtakım çelişkiler başlı başına ele alınmayı ve incelenmeyi gerektirmektedir. Bizim amacımız bağcıyı dövmek değil, belli hatalara dikkat çekerek istikametin ve ümmetle kopmuş olan irtibatın sağlanmasıdır. Her şeye rağmen bugüne kadar devam ettirilen hizmet saygı duyulmayı hak etmektedir. Ancak bu durum kişilerin yanlışlarının dile getirilmesine engel de değildir.

Devam Edecek....

Diyanet Duyurular Sayfamız için TIKLAYINIZ

Diyanetliler Platformu  Grup sayfamıza katılmak için >>> TIKLAYINIZ

Dini Haberler Grup sayfamıza katılmak için >>> TIKLAYINIZ