Uçuruma doğru hızla gidiyoruz

Kimi Dubai çikolatası derdinde, 
kimi Instagram'da mutlu pozlar vermek için mekan arayışında,
kimi en iyi radikal Müslüman benim diye gösterme, kimi en iyi komünist benim diye gösterme derdinde...

Arkadaşlar kartopunun çığa dönüşmesi gibi dünya giderek kötülüğün içine yuvarlanıyor.
Beyrut diye, Gazze diye bir yer kalmadı.
Gazze'nin kuzey bölgesinden 4 gündür hiç haber alınamıyor.
Orada hala 600 Bin insan yaşıyordu.
Şu an yaşıyorlar mı hiç bilmiyoruz.
5 gün öncesi Gazze'deki doktorlar Kuzey Gazze'deki insanların evlerinden çıkamadıkları için açlıktan öldüklerini söylemişti.
(Çıkanları vuruyorlar)
En küçük bir iletişim yok orası ile.

Lübnan ise kendi haline kaldı.
Bir ülkenin başkenti 20 gündür bombalanıyor.
En son 4 Binden fazla ölü olduğu söylendi.
Şimdi ise ne kadar çocuk, kadın öldü bilinmiyor.

İnsanlık ise duygularını kaybetmiş gibi.
Eskiden bir ülkede bir zulüm, savaş belirtisi olunca dünya ayağa kalkardı.
Şu an ise 8 milyar insandan en afaki rakamla 50 milyon insan ancak tepki verebiliyor.

Dünya 100 yılda yaşayacağı zulüm, kötülük, afet vs ne varsa hepsini son beş yıldır hızlı bir şekilde yaşıyor.

Bunu sadece Gazze veya Lübnan için demiyorum.
Dünyanın neresinde bir zulüm olsa, yanlış giden durumlar olsa boy boy medyada paylaşılmasına rağmen kimse duymuyor, görmüyor.
8 milyar insanın merhameti yok oldu, öldü.

Son hız giden 100 vagonlu bir tren düşünün.
Önü uçurum ama sadece trenin son vagonundakiler durumun farkında. 
Bağırıyorlar "uçuruma gidiyoruz" diyorlar.
Ama öndeki 99 vagonun umrunda değil.
Oyun ve eğlence halindeler.
Bu tren gittikçe hızlanıyor.
Durumumuz tam da bu işte.
Safiye Çetinkaya