Hep beraber umut olsak, Kardeş olsak...

Yıllar öncesi ayakları olmayan, yaşlı bir teyze ile tanışmamız sonucu başladı bu güzel yolculuğumuz.

Sonra büyüdü ve daha çok büyüdü.

Kimsesiz, yalnız, yolda kalmış, evi yanmış kişiler derken daha da büyüdü

Sevgili dostlarım bizler yaşadığımız ilçede (dokuz, on bayan olarak) kendi çapımızda yıllardır mantı yaparak, makarna, erişte yaparak, onlardan elde ettiğimiz gelir ile ihtiyaç sahibi kişilere ulaşmaya çalıştık, çalışıyoruz.

Tabi bu arada gönlü zengin dostlarımızın verdiği sadakalarda çok makbule geçti, geçiyor.

Lakin bu pandemi dönemi boyunca bayanlar olarak bir araya gelip mantı veya makarna yapamıyoruz.

İhtiyacı olan ailelere yardımda zorlanıyoruz bazen

Hani sizler de "Ya ben de birilerine yardım etmek istiyorum, sadaka vermek istiyorum. Ama nereye vereceğimi bilemiyorum..." diyorsanız bana ulaşabilirsiniz...

Aslında bu paylaşımı yapıp yapmama konusunda çok düşündüm. Fakat kış geliyor, bazı ailelere odun, kömür alınacak, bazılarının gıdaya ihtiyacı çok fazla olmaya başladı.

Hani bir elin nesi var, iki elin sesi var misali diyorum.

Ses olsak birilerine,

Hep beraber umut olsak,

Kardeş olsak...