Müftünün Kızına AŞK olayı

Meşhur bir olaydır. 

Vaktiyle bir genç, Müftünün kızına âşık olur.

Fakat aradan uzun zaman geçmesine rağmen, bu aşkını açmaya cesaret edemez. 

Nihayet Müftü efendinin çok yakın bir dostunu bulup, bu derdini ona açar.

Müftünün yakın dostu:

-Tamam, ben kızı isterim, fakat olumlu cevap alabilmemiz için, bir ŞARTIM var. O da sen bundan sonra her gün, bütün namazlarını, Müftü beyin namaz kıldığı camide kılacaksın. 4-5 Ay sonra ben kızı müftüden isteyince seni soracak. Ben de “hani her namazını, hatta sabah namazlarını bile camide kılan, o gıpta ettiğiniz yakışıklı genç var ya, ona istiyorum” deyince, bu iş olur. Der ve anlaşırlar. 

Senaryo aynen uygulanır. Kız istenir ve sözü alınır.

Usulüne uygun, nişan, çeyiz ve kısa zamanda da düğün yapılır.

İlk gecenin sabahında, Müftü beyin kızı; eşini sabah namazına camiye göndermek için kaldırınca damat; “aylardır camide namaz kıldım yâ, hâlâ mı?” der…

Bundan sonraki süreç, hikâyede anlatılmıyor.

Fakat bizi ilgilendiren yönü şu:

Önemli bir arzunun ve talebin yerine gelebilmesi için, önce “ilgili makama kendimizi SEVDİRMEK” olduğu, olayda vurgulamaktır. 

• Duâ ve Namazlarımızın KABUL ŞARTI da; aynen yukarıdaki gibidir. 

Önce, kendimizi her şeyin sâhibi ve Mâliki, İlim ve Kudreti sınırsız olan Yüce Rabbimize SEVDİRMEK gerekmektedir.

Öyle yâ böylesine Yüce olan bir makamdan, bir şey istemeye YÜZÜMÜZ olsun.

Saygıdeğer dostlarım.

Bugün bu girizgâhımı bendeniz, şu son İKİ cümle için yaptım. 

Çok önemli olduğu için, şimdi lütfen yazıya pürdikkat odaklanalım.

Yüce Rabbimize kendimizi SEVDİRMEK için yapılması gerekenler: 

Önce, ALLAH’IN cc KİMLERİ SEVMEDİĞİNİ öğrenmek:

1. Allah, Haksız yere saldırıda bulunanları sevmez. (Bakara Sûresi, 190. Âyet.) 
2. ALLÂH bozgunculuğu (fesat çıkaranları) sevmez. (Bakara, 205. Âyet. + Mâide 64. S. + Kasas 77. Â.) 
3. ALLÂH günahta ve inkârda direnen hiç kimseyi sevmez. (Bakara, 276. Âyet.) 
4. ALLÂH kâfirleri sevmez. (Âl-i İmrân 32. Âyet. + Rûm 45. Â.)
5. ALLÂH zalimleri sevmez". (Âl-i İmrân 57. Âyet. + Şûrâ 40. Â.)
6. ALLÂH, kibirlenen ve övünen kimseyi sevmez. (Nisâ, 36. Âyet. + Lokman 18. Â. + Hadîd 23.)
7. ALLÂH hâin ve günahkârları sevmez. (Nisâ, 107. Âyet. + Enfâl 58. Â.)
8. ALLÂH aşırı gidenleri sevmez. (Mâide, 87. Âyet.)
9. ALLÂH, İSRAF edenleri sevmez. (A’râf 31. Â.)
10. 10. ALLÂH nankörlerin hiçbirini sevmez. (Hac 38. Â.)
11. 11. ALLÂH şımarıkları sevmez. (Kasas 76. Â.)

Sonra; ALLAH cc KİMLERİ SEVER?

(Yukarıdaki 11 maddenin, ZIDDINI uygulayanları sever.)

1. Allah, muhsinleri (bol bol İnfâk ve bağışlarda bulunanları) sever. (Bakara 2/195) (Âl-i İmrân 3/133-136) (Âl-i İmrân 3/146-148) el-Mâide 5/93)
2. Allah kendisine tevekkül edenleri sever. (Âl-i İmrân 3/159)
3. Allah çok tevbe edenleri sever ve çok temizlenenleri sever. (Bakara 2/222)
4. Allah müttakîleri (takva sahiplerini) sever. (Âl-i İmrân 3/76) Mâide 5/93)
5. Allah sabredenleri sever. (Âl-i İmrân 3/146)
6. Allah, adâletli davrananları sever. (Mâide 5/42 + Hucurât 9. Â. + Mümtehine . Â.)
7. Allah ana-babaya itaatte kusur etmeyenleri ve iyilikte bulunanları sever. (Lokman, 14. Âyet. + İsrâ S., 23., 24, ve 39. Âyetler + Ankebut 8. Â. + Bakara 215. Â.)

Hadîs-i Şerîf: “Anne ve babasına veya onlardan sadece birine yaşlılık günlerinde yetişip de Cenneti hak edemeyen kimseye, YAZIKLAR OLSUN...” (Müslim, Birr 9, 10.)

1. Allah, taşları birbirine kenetlenmiş bina gibi saflar halinde, Kendi yolunda savaşanları (mücâdele edenleri) sever. (Sâf S., 4. Â.) 
2. Yâ Muhammed De ki: Eğer siz Allah’ı seviyorsanız, hemen bana tâbî olun ki, Allah da sizleri SEVSİN ve günahlarınızı mağfiret eylesin! (Âl-i İmrân 3/31) 

Evet bahtiyar dostlarım. 

Böylesine teferruatına girmemin sebebi; Duâ ve Namazlarımızın KABUL ŞARTI olan, öncelikle her şeyin sâhibi ve Mâliki, İlim ve Kudreti sınırsız olan Yüce Rabbimizekendimizi SEVDİRMENİN önemini, Âyetlerle ve Hadîs-i Şeriflerle ispat etmektir.

Çünkü böylesine Yüce olan bir makamdan, bir şey istemeye de YÜZÜMÜZ olması için, öncelikle kendimizi ona SEVDİRMEK şarttır. 

Diğer yandan ise zaten bu gerçekleri öğrenmeye, bilmeye ve uygulamaya mecburduk ki, bir tekrar oldu. Vesselâm.