HAFIZLIK YETER BANA

Bana, şu dünyadaki en değerli şeyi sorsalar
İsmimin önüne sayısız unvanlar koysalar
Profesör, doçent, ve yahutta doktorlar
Hiç birinde gözüm olmaz, hafızlık yeter bana

İki sene gece gündüz, hem de on bir yaşında
Çoğu gece uyuya kaldım, Kur’an’ımın başında
Düşünsene altı bin iki yüz otuz altı ayet aklında
Ne büyük lütuftur bu, hafızlık yeter bana

Şu alemde ezberlenen, başka kitap görmedim
Kur’an’dan gayrı hiç birine gözyaşımı dökmedim
Hafız olana şefaat hakkı, verilecekmiş efendim
Ne büyük şereftir bu, hafızlık yeter bana

Hafızlık anca, çok nadide kullara nasip olur
Bunu bilen tüm Kullar, hafız olma hayalini kurur
Mahşer günü, ana babasının başına taç konur
Ne büyük onurdur bu, hafızlık yeter bana

Hafız ki şu dünya gözüyle, yürüyen Kur’an’dır
Huzuru mahşerde kullar için, şefaate durandır
Okuduğu ayet başına, derecesini bulandır

Ya Rabbi! isteyen her kuluna hafızlığı nasip et
Sende yapabilirsin kardeş, hadi biraz gayret et.