Kosava\'da Görme Engelli Marangoz

Davut Hoca, çok küçük yaşlarından itibaren kendini mesleğine adayan bir marangoz. Kosova'nın Ferizovik kentinde yaşayan Davut Hoca, gözleri görmemesine rağmen dede yadigarı mesleğini severek sürdürüyor. Karşılaştığı zorlukları yenme başarısınıysa azim ve kararlılığına borçlu olduğunu söylüyor.

Davut Hoca hayatını ve mesleğini şu sözlerle özetliyor: “Zor olduğunun farkındayım. Bir çok insan bu mesleği nasıl yaptığımı merak ediyor. İki gözüm de görmüyor. Bu meslek gözleri gören bir insan için bile riskli. Çünkü her an dikkat gerektiriyor. Ancak ben küçüklüğümü bu dükkanda geçirdim. Ahşap kokularıyla büyüdüm. Bazı işleri yapmakta zorlansam da buranın her karesini ezberledim. Mesleğimi seviyorum. Çocukluğumda dedemin yanında buradaydım. Göremesem de hep onların yardımlarıyla işi öğrendim. Çoğu zaman zorlansam da tek amacım vardı, o da dede mesleğini sürdürebilmek ve bunu yapabileceğimi kanıtlamak.”

Marangozhanede ahşap kapılar ve pencereler, dedesinden kalan küçük dükkanda arkadaşıyla birlikte çalışan Hoca'nın elinden çıkıyor. Davut Hoca, yaptıkları ahşap kapıları şu ifadelerle anlattı: “Kosova'da ahşap kapılar halen kullanılıyor. Bu yüzden en çok yaptığımız iş, büyük kapılar ve pencereler. Arkadaşlarım da çok yardımcı oluyor. Çalışma sonunda bütün yaptıklarımızın final çalışmasını mutlaka ben yapıyorum. Çünkü en zor iş, sonunda yapılandır. Bense bunu büyük bir keyifle yapıyorum.”

En büyük engel vicdanın olmamasıdır

Hukuk 3. sınıf öğrencisi ve Engelliler Derneği başkanı olan Davut Hoca sözlerini şu şekilde sürdürdü: “Ferizovik'te hukuk öğrencisiyim. Aynı zamanda Engelliler Derneği başkanıyım ve bilgisayar kullanmayı bildiğim için diğer engelli arkadaşlarıma da bunu öğretmeye çalışıyorum.

Engelliyiz, fakat amacımız bizim de diğer insanlar gibi, her ne kadar zorlansak da yapabileceğimizi kanıtlamaktır. Yetkililerden ne para ne de başka bir şey istiyoruz. İstediğimiz tek şey var, o da daha fazla engelli eğitmenin derneğimizde görev almasıdır. Çoğu arkadaşımız engelli alfabesini hâlâ bilmiyor. Bunu öğrenmeleri durumunda hayatta da daha aktif olacaklar. Bizler engelli değiliz. Çünkü insandaki en büyük engel vicdanın olmamasıdır. Bu yüzden biz çoğu zaman işlerde yürümekte zorlansak da yine de diğer insanlar gibi ayaktayız ve her ne olursa olsun, hayat mücadelemiz devam edecek.”

Gülay Krasniç haber verdi

Kaynak: Kuzey Haber Ajansı